گروه نرم افزاری آسمان

9 / 2زیارت های امام علیه السلام و یارانش


زیارت نخست

الکافی به نقل از یونس کُناسی ، از امام صادق علیه السلام : هنگامی که نزد قبر حسین علیه السلام آمدی ، به فرات برو و رو به روی قبر حسین علیه السلام ، غسل کن و با آرامش و وقار ، به سوی آن ، رو کن تا از سمت شرق ، داخل شوی ، و هنگام ورود ، بگو : سلام بر فرشتگان فرود آینده خدا ! سلام بر فرشتگان پشت سر هم قرار گرفته خدا ! سلام بر فرشتگان نشاندار خدا ! سلام بر فرشتگان خدا که در این حرم ، مقیم هستند ! (1) و هنگامی که رو به روی قبر حسین علیه السلام قرار گرفتی ، بگو : سلام بر پیامبر خدا ! سلام بر امین خدا بر پیامبران و کارهای بزرگش ، پایان بخش گذشته و آغازگر آینده و چیره بر همه اینها ! سلام و رحمت و برکات خدا بر او باد ! سپس می گویی : خدایا ! بر امیر مؤمنان ، درود فرست ؛ بنده ات و برادر پیامبرت ؛ کسی که او را با علمت برگزیدی و او را هدایتگر هر کس از خلقت که خواستی ، و راه نمای کسانی که او را با پیام هایت به سوی ایشان ، روانه کردی ، قرار دادی ، و او را به عدل خود ، سرپرست و حاکم دینت قرار دادی ، و نیز فیصله دهنده میان خلقت به حکم تو ، و او را بر همه اینها ، چیره ساختی . سلام و رحمت و برکات خدا بر او باد ! خدایا ! بر حسن بن علی ، بنده ات و فرزند پیامبرت ، درود فرست ؛ کسی که او را با دانش خود برگزیدی و او را هدایتگر هر کس از خلقت که خواستی ، و راه نمای کسانی که او را با پیام هایت به سوی ایشان ، روانه کردی ، قرار دادی ، و او را به عدل خود ، سرپرست و حاکم دینت قرار دادی ، و نیز فیصله دهنده میان خلقت به حکم تو ، و او را بر همه اینها ، چیره ساختی . سلام و رحمت و برکات خدا بر او باد ! سپس بر حسین و دیگر امامان علیه السلام درود می فرستی ، همان گونه که بر حسن علیه السلام درود و سلام فرستادی . آن گاه ، به نزد قبر حسین علیه السلام می آیی و می گویی : سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان ! خدا بر تو درود فرستد ، ای ابا عبد اللّه ! گواهی می دهم که تو ، آنچه را خدای عزوجل به تو فرمان داده بود ، رساندی و از کسی جز او نهراسیدی و در راهش کوشیدی و صادقانه ، او را عبادت کردی تا اَجَلت در رسید . گواهی می دهم که تو حقیقت تقوا ، دریچه هدایت ، رشته محکم خدا ، و حجّت بر هر کسی هستی که زنده مانده و یا به زیر خاک رفته است . گواهی می دهم که این ، در گذشته بوده و برای آینده نیز شما ، گشاینده آن هستید . گواهی می دهم که جان ها و سرشت شما ، پاکیزه و پاک و نیکویند و برخی ، از برخی دیگرند ، و این ، نعمت و رحمتی از خداست . و خدا و شما را گواه می گیرم که من ، به شما ایمان دارم و با تمام وجود و همه اعتقادم و در فرجام کارم و بازگشت و قرار گرفتنم [ در سرای آخرت ] ، پیرو شما هستم و از خداوند نیکوکار مهربان ، می خواهم که این را برایم به پایان ببرد . گواهی می دهم که آنچه را خدا به شما فرمان داده بود ، از سوی او رساندید و جز او ، از کسی نهراسیدید و در راهش کوشیدید و او را عبادت کردید تا اَجَلتان در رسید . خداوند ، لعنت کند کسی را که شما را کشت ! و خداوند ، لعنت کند کسی را که به آن ، فرمان داد ! و خداوند ، لعنت کند کسی را که این خبر به او رسید و بِدان ، خشنود شد . گواهی می دهم کسانی که حرمت شما را هتک کردند و خون شما را ریختند ، بر زبان پیامبر اُمّی صلی الله علیه و آله لعنت شده اند . سپس می گویی : خدایا ! کسانی را که نعمتت را تغییر دادند و با آیینت ، مخالفت کردند و از فرمانت ، روی گرداندند و پیامبرت را متّهم کردند و از راهت ، باز داشتند ، لعنت کن . خدایا ! قبرهایشان را از آتش ، پُر کن ، درونشان را از آتش ، آکنده ساز ، و آنان و پیروانشان را با چشمانی نابینا ، محشور بگردان . خدایا ! آنان را چنان لعنت کن که هر فرشته مقرّب و هر پیامبر فرستاده شده ای ، و نیز هر بنده مؤمنی که دلش را برای ایمان ، آزموده ای ، آنان را به آن لعنت می کند . خدایا ! آنان را در نهانی ترینِ نهان ها و نیز آشکارترینِ آشکارها ، لعنت کن . خدایا ! بُت های این امّت را لعنت کن ! و طاغوت های آن را لعنت کن ! و فرعون های آن را لعنت کن ! و قاتلان امیر مؤمنان علیه السلام را لعنت کن ! و قاتلان حسین علیه السلام را لعنت کن ، و آنان را چنان عذاب کن که هیچ کس از جهانیان را آن گونه ، عذاب نکرده باشی . خدایا ! ما را از کسانی قرار ده که او را یاری می کنند و تو با آنان ، انتقام او را می گیری و بر او ، یاری دادن دینت را در دنیا و آخرت ، منّت می گذاری . سپس نزد سرش بنشین و بگو : خداوند ، بر تو درود فرستد ! گواهی می دهم که تو ، بنده خدا و امین اویی . با خیرخواهی ، [ پیام خدا را ]رساندی و به امانت ، ادا کردی و با ایمان ، کشته شدی و با یقین ، رفتی . گم راهی را بر هدایت ، مقدّم نداشتی و از حق ، به باطل نگراییدی . گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر کردی و از پیامبر ، پیروی نمودی و کتاب را آن چنان که باید ، تلاوت کردی و با حکمت و اندرز نیکو ، به راه پروردگارت ، فرا خواندی . خداوند ، بر تو درود و سلامی فراوان بفرستد، و خداوند ، جزای خیر از جانب پیروانت به تو ای امام صدّیق بدهد ! و گواهی می دهم که جهاد همراه تو ، جهاد است و حق ، با تو و به سوی توست و تو ، اهل و معدن آن هستی . میراث نبوّت ، نزد تو و خاندان توست . خداوند ، بر تو درود و سلام فراوان فرستد ! گواهی می دهم که تو مؤمن راستین به خدا و حجّت او بر خلقش هستی ، و گواهی می دهم که دعوت تو ، حق است و هر دعوتگر نصب شده ، جز تو ، باطل و از بین رفتنی است ، و گواهی می دهم که خداوند ، حقّ آشکار است . آن گاه ، به نزد پاهایش برو و هر دعایی را که خواستی ، برگزین و برای خودت دعا کن . پس از آن ، به نزد سرِ علی اکبر علیه السلام برو و بگو : سلام خدا و سلام فرشتگان مقرّب و پیامبران فرستاده شده اش ، و نیز رحمت و برکاتش بر تو باد ، ای مولای من و فرزند مولای من ! خداوند ، بر تو و اهل بیتت و خاندان پدران برگزیده و نیکت ، درود فرستد ؛ کسانی که خداوند ، آلودگی را از آنها زدوده و پاک و پاکیزه شان ساخته است ! سپس ، به نزد قبرهای شهیدان می آیی و بر ایشان ، سلام می دهی و می گویی : سلام بر شما ، ای خداییان ! شما ، جلودار مایید و ما ، دنباله رو شما هستیم . ما جانشین و یاوران شما هستیم . گواهی می دهم که شما یاوران خدا و سَرور شهیدان در دنیا و آخرت هستید ؛ زیرا شما همان یاوران خدا هستید که در قرآن فرموده است : « و بسی پیامبر که گروه های فراوانی ، همراه او جنگیدند و در برابر آنچه در راه خدا به ایشان رسید ، سستی نورزیدند و ناتوان نشدند و در هم نشکستند » . شما ، نه ناتوان گشتید ، و نه خواری نشان دادید تا آن که خدا را در همان راه حق و یاری کلمه کامل خدا ، دیدار کردید . خداوند ، بر جان ها و بدن هایتان ، درود و سلامی فراوان فرستد ! به وعده تخلّف ناپذیر خدایی که خُلفِ وعده نمی کند ، مژده دهید ؛ و خداوند ، انتقام خونتان را خواهد گرفت ، همان گونه که وعده داده است . شما سَرور شهیدان ، در دنیا و آخرت هستید . شما ، نخستین مسلمانان و مهاجران و انصار هستید . گواهی می دهم که در راه خدا کوشیدید و در راه پیامبر خدا و فرزند او ، کُشته شدید . درود و سلام فراوان خدا بر او و خاندانش باد ! ستایش ، ویژه خدایی است که وعده اش را به شما ، راست کرد و آنچه را دوست می داشتید ، به شما ارائه داد . سپس به نزد قبر ، باز می گردی و می گویی : نزد تو آمدم ، ای محبوب پیامبر خدا و فرزند پیامبر او ! من ، تو و حقّت را می شناسم . به فضل تو ، اقرار دارم . به گم راهی مخالفانت ، بینا هستم ، و به هدایتی که شما بر آن هستید ، یقین و شناخت دارم . پدر و مادر و جانم ، فدایت باد ! خدایا ! من ، بر او درود می فرستم ، همان گونه که تو ، پیامبرت و امیر مؤمنان بر او درود می فرستید ؛ درودی پی در پی ، متّصل و پشت سر یکدیگر ، که بی انقطاع و بی حدّ و مرز ، در این جایگاه باشد ، چه ما حاضر باشیم و چه غایب . سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ! و چون خواستی از او خداحافظی کنی ، بگو : سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ! تو را به خدا می سپارم و بِدرود می گویم . به خدا و پیامبر و آنچه تو آوردی و به آن ، ره نمودی ، ایمان داریم ، و از پیامبر ، پیروی کردیم . پس ما را جزو گواهان بنویس . خدایا ! این زیارت را آخرین دیدار ما و او ، قرار مده . خدایا ! من از تو می خواهم که سود محبّتی را که به او داریم ، به ما برسانی . خدایا ! او را به جایگاهی ستوده برسان تا دینت را با او یاری دهی و دشمنت را با او بکُشی و هر که را پرچم دشمنی با خاندان محمّد صلی الله علیه و آله برافراشته ، هلاک کنی که تو ، این را وعده داده ای و خُلف وعده نمی کنی . سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ! گواهی می دهم که شما ، شهیدانی بزرگوارید که در راه خدا ، جهاد کردید و بر راه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله کشته شدید . خداوند ، بر او و خاندانش ، درود و سلام فراوان بفرستد !


1- .این فقرات از زیارت ، اشاره به آیات 124 125 از سوره آل عمران و آیه 9 از سوره انفال دارد.


الزِّیارَهُ الثّانِیَهُالمزار الکبیر عن صفوان الجمّال :قالَ لی مَولایَ جَعفَرُ بنُ مُحَمَّدٍ الصّادِقُ علیه السلام : إذا أرَدتَ زِیارَهَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ ، فَصُم قَبلَ ذلِکَ ثَلاثَهَ أیّامٍ ، وَاغتَسِل فِی الیَومِ الرّابِعِ ، وَاجمَع إلَیکَ أهلَکَ ووُلدَکَ ، وقُل قَبلَ مَسیرِکَ : اللّهُمَّ إنّی أستَودِعُکَ الیَومَ نَفسی وأهلی ومالی ووُلدی ، ومَن کانَ مِنّی بِسَبیلٍ ، الشّاهِدَ مِنهُم وَالغائِبَ . اللّهُمَّ اجعَلنا مِنَ الفائِزینَ ، وَاحفَظنا بِحِفظِ الإِیمانِ وَاحفَظ عَلَینا ، اللّهُمَّ اجعَلنا فی جِوارِکَ وحِفظِکَ وحِرزِکَ (1) ، ولا تُغَیِّر ما بِنا مِن نِعمَتِکَ ، وزِدنا مِن فَضلِکَ إنّا إلَیکَ راغِبونَ . اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن وَعثاءِ (2) السَّفَرِ وکَآبَهِ المُنقَلَبِ ، وسوءِ المَنظَرِ فِی المالِ وَالأَهلِ وَالوَلَدِ ، اللّهُمَّ ارزُقنا حَلاوَهَ الإِیمانِ وبَردَ المَغفِرَهِ ، وأمانا مِن عَذابِکَ ، وآتِنا مِن لَدُنکَ رَحمَهً إنَّهُ لا یَملِکُ ذلِکَ غَیرُکَ . فَإِذا أتَیتَ الفُراتَ ، فَکَبِّرِ اللّهَ مِئَهَ مَرَّهٍ ، وهَلِّل مِئَهَ مَرَّهٍ ، وصَلِّ عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله مِئَهَ مَرَّهٍ ، ثُمَّ قُل بَعدَ ذلِکَ : اللّهُمَّ أنتَ خَیرُ مَن وَفَدَ إلَیهِ الرِّجالُ ، وشُدَّت إلَیهِ الرِّحالُ ، وأنتَ سَیِّدی خَیرُ مَقصودٍ ، وقَد جَعَلتَ لِکُلِّ زائِرٍ کَرامَهً ، ولِکُلِّ وافِدٍ تُحفَهً ، فَأَسأَلُکَ أن تَجعَلَ تُحفَتَکَ إیّایَ فَکاکَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ ، وَاشکُر سَعیی ، وَارحَم مَسیری إلَیکَ ، مِن غَیرِ مَنٍّ مِنّی عَلَیکَ بَل لَکَ المَنُّ عَلَیَّ ، إذ جَعَلتَ لِیَ السَّبیلَ إلی زِیارَتِهِ ، وعَرَّفتَنی فَضلَهُ وشَرَفَهُ . اللّهُمَّ فَاحفَظنی بِاللَّیلِ وَالنَّهارِ حَتّی تُبَلِّغَنی هذَا المَکانَ ، فَقَد رَجَوتُکَ فَلا تَقطَع رَجائی ، وقَد أمَّلتُکَ فَلا تُخَیِّب أمَلی ، وَاجعَل مَسیری هذا کَفّارَهً لِذُنوبی ، یا رَبَّ العالَمینَ . فَإِذا أرَدتَ الغُسلَ نَدبا فَقُل : بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ ، ولا حَولَ ولا قُوَّهَ إلّا بِاللّهِ ، وعَلی مِلَّهِ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ وعَلَی الأَئِمَّهِ الصّادِقینَ ، اللّهُمَّ طَهِّر بِهِ قَلبی ، وَاشرَح بِهِ صَدری ، ونَوِّر بِهِ بَصَری ، اللّهُمَّ اجعَلهُ لی نورا وطَهورا وخَیرا ، وشِفاءً مِن کُلِّ داءٍ وسُقمٍ ، وعافِنی مِن کُلِّ ما أخافُ وأحذَرُ . اللّهُمَّ اجعَلهُ لی شاهِدا یَومَ حاجَتی وفَقری وفاقَتی إلَیکَ یا رَبَّ العالَمینَ ، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . فَإِذا فَرَغتَ مِن غُسلِکَ ، فَالبَس ثَوبَینِ طاهِرَینِ أو ثَوبا ، وصَلِّ رَکعَتَینِ نَدبا خارِجَ المَشرَعَهِ ، وهُوَ المَکانُ الَّذی قالَ اللّهُ جَلَّ وعَزَّ : «وَ فِی الْأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَوِرَ تٌ وَ جَنَّتٌ مِّنْ أَعْنَبٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِیلٌ صِنْوَانٌ وَ غَیْرُ صِنْوَانٍ یُسْقَی بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَی بَعْضٍ فِی الْأُکُلِ» (3) . وَاقرَأ فِی الرَّکعَهِ الاُولی فاتِحَهَ الکِتابِ و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ، وفِی الثّانِیَهِ فاتِحَهَ الکِتابِ و «قُلْ یَأَیُّهَا الْکَفِرُونَ» . فَإِذا سَلَّمتَ فَکَبِّرِ اللّهَ مَا استَطَعتَ ، وقُل : الحَمدُ للّهِِ الواحِدِ المُتَوَحِّدِ فِی الاُمورِ کُلِّها ، الرَّحمنِ الرَّحیمِ ، وَالحَمدُ للّهِِ الَّذی هَدانا لِهذا وما کُنّا لِنَهتَدِیَ لَولا أن هَدانَا اللّهُ ، لَقَد جاءَت رُسُلُ رَبِّنا بِالحَقِّ . اللّهُمَّ لَکَ الحَمدُ حَمدا کَثیرا دائِما سَرمَدا (4) ، لا یَنقَطِعُ ولا یَفنی ، حَمدا تَرضی بِهِ عَنّا ، حَمدا یَتَّصِلُ أوَّلُهُ ولا یَنفَدُ آخِرُهُ ، حَمدا یَزیدُ ولا یَبیدُ ، وصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ وسَلَّمَ . فَإِذا تَوَجَّهتَ إلَی الحائِرِ ، فَقُل : اللّهُمَّ إلَیکَ قَصَدتُ ، ولِبابِکَ قَرَعتُ ، وبِفِنائِکَ نَزَلتُ ، وبِکَ اعتَصَمتُ ، ولِرَحمَتِکَ تَعَرَّضتُ ، وبِوَلِیِّکَ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ تَوَسَّلتُ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ ، وَاجعَل زِیارَتی مَبرورَهً ، ودُعائی مَقبولاً . فَإِذا أتَیتَ البابَ فَقِف خارِجَ القُبَّهِ ، وَارمِ بِطَرفِکَ (5) نَحوَ القَبرِ ، وقُل : یا مَولایَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، عَبدُکَ وَابنُ عَبدِکَ ، وَابنُ أمَتِکَ ، الذَّلیلُ بَینَ یَدَیکَ ، المُقَصِّرُ فی عُلُوِّ قَدرِکَ ، المُعتَرِفُ بِحَقِّکَ ، جاءَکَ مُستَجیرا بِذِمَّتِکَ ، قاصِدا إلی حَرَمِکَ ، مُتَوَجِّها إلَی اللّهِ تَبارَکَ وتَعالی بِکَ . أفَأَدخُلُ یا حُجَّهَ اللّهِ ، أأَدخُلُ یا أمیرَ المُؤمِنینَ ، أأَدخُلُ یا وَلِیَّ اللّهِ ، أأَدخُلُ یا بابَ اللّهِ ، أأَدخُلُ یا مَلائِکَهَ اللّهِ ، أأَدخُلُ أیُّهَا المَلائِکَهُ المُحدِقونَ بِهذَا الحَرَمِ ، المُقیمونَ بِهذَا المَشهَدِ . ثُمَّ أدخِل رِجلَکَ الیُمنَی القُبَّهَ وأخِّرِ الیُسری ، وقُل : اللّهُ أکبَرُ کَبیرا ، وسُبحانَ اللّهِ بُکرَهً وأصیلاً (6) ، وَالحَمدُ للّهِِ الفَردِ الأَحَدِ الصَّمَدِ الواحِدِ ، المُتَفَضِّلِ المُتَطَوِّلِ الجَبّارِ ، الَّذی مَنَّ عَلَیَّ بِطَولِهِ ، وسَهَّلَ زِیارَهَ مَولایَ ، ولَم یَجعَلنی عَن زِیارَتِهِ مَمنوعا ، وعَن ذِمَّتِهِ مَدفوعا ، بَل تَطَوَّلَ ومَنَحَ ، فَلَهُ الحَمدُ . ثُمَّ ادخُلِ الحائِرَ ، وقُم بِحِذائِهِ بِخُشوعٍ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفوَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نوحٍ نَبِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ إبراهیمَ خَلیلِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ موسی کَلیمِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عیسی روحِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبیبِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عَلِیٍّ حُجَّهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ الحَسَنِ الدّاعی إلَی اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نَبِیِّ اللّهِ . السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الصِّدّیقُ الشَّهیدُ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّها البَرُّ الرَّضِیُّ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا ثارَ اللّهِ وَابنَ ثارِهِ ، وَالوِترَ المَوتورَ (7) ، أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وعَبَدتَ اللّهَ مُخلِصا حَتّی أتاکَ الیَقینُ . ثُمَّ ادخُل عِندَ القَبرِ ، وقُم عِندَ الرَّأسِ خاشِعا قَلبُکَ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ سَیِّدِ الوَصِیّینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ فاطِمَهَ الزَّهراءِ سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وِعاءَ النّورِ ورَحمَهُ اللّهِ وبَرَکاتُهُ . السَّلامُ عَلَیکَ یا خازِنَ الکِتابِ المَشهورِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا اُسَّ (8) الإِسلامِ النّاصِرَ لِدینِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا نِظامَ المُسلِمینَ . یا مَولایَ ، أشهَدُ أنَّکَ کُنتَ نورا فِی الأَصلابِ الشّامِخَهِ وَالأَرحامِ المُطَهَّرَهِ ، لَم تُنَجِّسکَ الجاهِلِیَّهُ بِأَنجاسِها ، أشهَدُ أنَّکَ یا مَولایَ مِن دَعائِمِ الدّینِ ، وأرکانِ المُسلِمینَ ، ومَعقِلِ المُؤمِنینَ ، وأشهَدُ أنَّکَ الإِمامُ البَرُّ التَّقِیُّ ، المُطَهَّرُ الزَّکِیُّ ، الهادِی المَهدِیُّ ، وأشهَدُ أنَّ الأَئِمَّهَ مِن وُلدِکَ کَلِمَهُ التَّقوی ، وأعلامُ الهُدی ، وَالعُروَهُ الوُثقی ، وَالحُجَّهُ عَلی أهلِ الدُّنیا مِن أولِیائِکَ . ثُمَّ انکَبَّ عَلَی القَبرِ وقُل : إنّا للّهِِ وإنّا إلَیهِ راجِعونَ ، یا مَولایَ ، أنَا مُوالٍ لِوَلِیِّکُم مُعادٍ لِعَدُوِّکُم ، وأنَا بِکُم مُؤمِنٌ وبِإِیابِکُم مُوقِنٌ ، بِشَرائِعِ دینی وخَواتیمِ عَمَلی ، وقَلبی لِقَلبِکُم سِلمٌ ، وأمری لِأَمرِکُم مُتَّبِعٌ (9) . یا مَولایَ ، آمَنتُ بِسِرِّکُم وعَلانِیَتِکُم ، وظاهِرِکُم وباطِنِکُم ، وأوَّلِکُم وآخِرِکُم . یا مَولایَ ، أتَیتُکَ خائِفا فَآمِنّی ، وأتَیتُکَ مُستَجیرا فَأَجِرنی ، یا سَیِّدی ، أنتَ وَلِیّی ومَولایَ وحُجَّهُ اللّهِ عَلَی الخَلقِ أجمَعینَ ، آمَنتُ بِسِرِّکُم وعَلانِیَتِکُم ، وبِظاهِرِکُم وباطِنِکُم ، یا مَولایَ ، أنتَ السَّفیرُ بَینَنا وبَینَ اللّهِ ، وَالدّاعی إلَی اللّهِ بِالحِکمَهِ وَالمَوعِظَهِ الحَسَنَهِ ، لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً سَمِعَت بِذلِکَ فَرَضِیَت بِهِ . ثُمَّ صَلِّ عِندَ الرَّأسِ رَکعَتَینِ زِیارَهً نَدبا ، فَإِذا سَلَّمتَ فَقُل بَعدَ ذلِکَ : اللّهُمَّ إنّی صَلَّیتُ ورَکَعتُ وسَجَدتُ لَکَ ، وَحدَکَ لا شَریکَ لَکَ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ وبَلِّغهُم عَنِّی السَّلامَ کَثیرا ، وأفضَلَ التَّحِیَّهِ وَالسَّلامِ ، وَاردُد عَلَیَّ مِنهُمُ السَّلامَ کَثیرا . ثُمَّ تَقولُ : اللّهُمَّ! هاتانِ الرَّکعَتانِ هَدِیَّهٌ مِنّی ، وکَرامَهٌ إلی سَیِّدی ومَولایَ أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ أمیرِ المُؤمِنینَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِما ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وتَقَبَّل مِنّی ، وبَلِّغنی أفضَلَ أملی ورَجائی فیکَ ، وفی وَلِیِّکَ أمیرِ المُؤمِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ . ثُمَّ انکَبَّ عَلَی القَبرِ ثانِیَهً وقُل : یا مَولایَ ، أشهَدُ أنَّ اللّهَ عَزَّ وجَلَّ مُنجِزٌ لَکَ ما وَعَدَکَ ، ومُعَذِّبٌ مَن قَتَلَکَ ، عَلَیهِ اللَّعنَهُ إلی یَومِ الدّینِ . ثُمَّ تَأتی إلی قَبرِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام ، فَتُقَبِّلُهُ وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا وَلِیَّ اللّهِ وَابنَ وَلِیِّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حَبیبَ اللّهِ وَابنَ حَبیبِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا خَلیلَ اللّهِ وَابنَ خَلیلِهِ ، عِشتَ سَعیداً ومِتَّ فَقیدا وقُتِلتَ مَظلوما ، یا شَهیدُ ابنَ الشَّهیدِ عَلَیکَ مِنَ اللّهِ السَّلامُ . ثُمَّ تُصَلّی رَکعَتَینِ وتُکثِرُ (10) بَعدَهُما مِنَ الصَّلاهِ عَلَی النَّبِیِّ وآلِهِ ، وتَسأَلُ حاجَتَکَ . ثُمَّ تَأتی إلی قَبرِ العَبّاسِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الوَلِیُّ الصّالِحُ ، النّاصِحُ الصِّدّیقُ ، أشهَدُ أنَّکَ آمَنتَ بِاللّهِ ونَصَرتَ ابنَ رَسولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ ، ودَعَوتَ إلی سَبیلِ اللّهِ ، وواسَیتَ بِنَفسِکَ ، وبَذَلتَ مُهجَتَکَ ، فَعَلَیکَ مِنَ اللّهِ السَّلامُ التّامُّ . ثُمَّ تَنکَبُّ عَلَی القَبرِ وتُقَبِّلُهُ ، وتَقولُ : بِأَبی أنتَ واُمّی یا ناصِرَ دینِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا ناصِرَ الحُسَینِ الصِّدّیقِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا شَهیدُ ابنَ الشَّهیدِ ، السَّلامُ عَلَیکَ مِنّی أبَدا ما بَقیتُ ، وصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ وسَلَّمَ . وتَخرُجُ مِن عِندِهِ فَتَرجِعُ إلی قَبرِ سَیِّدِنَا الحُسَینِ علیه السلام ، فَتُقیمُ عِندَهُ ما أحبَبتَ ، ولا اُحِبُّ لَکَ أن تَجعَلَهُ مَبیتَکَ . فَإِذا أرَدتَ الوَداعَ فَقُم عِندَ الرَّأسِ وأنتَ تَبکی وتَقولُ : یا مَولایَ ، السَّلامُ عَلَیکَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا قالٍ ولا سَئِمٍ ، فَإِن أنصَرِف یا مَولایَ فَلا عَن مَلالَهٍ ، وإن اُقِم فَلا عَن سوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّهُ الصّابِرینَ . یا مَولایَ ، لا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ العَهدِ مِنّی مِن زِیارَتِکَ ، وتَقَبَّلَ مِنّی ، ورَزَقَنِیَ العَودَ إلَیکَ ، وَالمُقامَ فی حَرَمِکَ ، وَالکَونَ فی مَشهَدِکَ ، آمینَ رَبَّ العالَمینَ . ثُمَّ تُقَبِّلُهُ وتَمُرُّ سائِرَ بَدَنِکَ ووَجهَکَ عَلَی القَبرِ ، فَإِنَّهُ أمانٌ وحِرزٌ مِن کُلِّ ما تَخافُ وتَحذَرُ بِإِذنِ اللّهِ ، وتَمشِی القَهقَری (11) وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا بابَ المَقامِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا سَفینَهَ النَّجاهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ رَبِّی المُقیمینَ فی هذَا الحَرَمِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا مَولایَ وعَلَی المَلائِکَهِ المُحدِقینَ بِکَ ، السَّلامُ عَلَیکَ وعَلَی الأَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِکَ ، السَّلامُ عَلَیکَ أبَدا مِنّی ما بَقیتُ وبَقِیَ اللَّیلُ وَالنَّهارُ . وتَقولُ : إنّا للّهِِ وإنّا إلَیهِ راجِعونَ ، ولا حَولَ ولا قُوَّهَ إلّا بِاللّهِ العَلِیِّ العَظیمِ ، وصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِهِ وسَلَّمَ کَثیرا . (12)


1- .الحِرْزُ : الموضع الحصین (الصحاح : ج 3 ص 873 «حرز») .
2- .وَعْثاءُ السَّفَر : أی شدّته ومشقّته (النهایه : ج 5 ص 206 «وعث») .
3- .الرعد : 4 .
4- .السَّرمَدُ : الدائمُ الذی لاینقطع (النهایه : ج 2 ص 363 «سرمد») .
5- .الطَّرْفُ : العین (الصحاح : ج 4 ص 1393 «طرف») .
6- .بُکْرَهً وأَصِیلاً : البُکره أوّل النهار ، ویقال للعَشِیّه : أصیل (مفردات ألفاظ القرآن : ص 140 «بکر» و ص 78 «أصل») .
7- .المَوْتُور : أی صاحب الوِتْر ، الطالب بالثأر (النهایه : ج 5 ص 148 «وتر») .
8- .الاُسُّ : أصل البناء (الصحاح : ج 3 ص 903 «أسس») .
9- .وزاد فی المزار للشهید: «ونصرتی لکم معده» .
10- .فی المصدر : «وتکبِّر» ، والتصویب فی بحار الأنوار .
11- .القهقری : المشی إلی خلف من غیر أن یعیدَ وجهَه إلی جهه مشیه (النهایه : ج 4 ص 129 «قهقر») .
12- .المزار الکبیر : ص 427 ح 3 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 257 ح 41 .



زیارت دوم

المزار الکبیر به نقل از صفوان جمّال : مولایم امام جعفر صادق علیه السلام به من فرمود : «هنگامی که خواستی به زیارت حسین بن علی که درودهای خدا بر او باد بروی ، پیش از آن ، سه روز ، روزه بگیر و روز چهارم ، غسل کن و خانواده و فرزندانت را گِرد بیاور و پیش از حرکت ، بگو : خدایا ! من امروز ، جان و مال و خانواده و فرزندانم را به تو می سپارم ، و نیز هر کس را که چشم به راه من است ، حاضر و غایب آنان را . خدایا ! ما را از رستگاران ، قرار ده و ما را به حفظ ایمان ، حفظ کن و [ آنچه را پشتِ سر گذاشته ایم ] برایمان حفظ کن . خدایا ! ما را در پناه و حفظ و دژِ خودت قرار ده و نعمت هایت را از ما مگیر و بر فضلت به ما بیفزا که ما به تو ، رغبت داریم . خدایا ! من از سختی سفر و ناراحتی در بازگشت و بد دیدن در مال و خانواده و فرزند ، به تو پناه می برم . خدایا ! شیرینی ایمان ، خُنَکای آمرزش و امان از عذابت را روزیِ ما کن و رحمتی از نزد خودت به ما عطا کن ، که جز تو ، کسی این کار را نمی تواند انجام دهد . و چون به رود فرات رسیدی ، صد تکبیر (اللّه أکبر) و صد تهلیل (لا إله إلّا اللّه ) بگو و صد مرتبه بر پیامبر صلی الله علیه و آله ، درود فرست و سپس بگو : خدایا ! تو بهترین کسی هستی که آدمیان ، به سوی او می آیند و بار سفر برایش بسته می شود و تو ای سَرور من ، بهترین مقصودی و برای هر زائری ، کرامتی و برای هر میهمانی ، رهاوردی قرار داده ای . پس ، از تو می خواهم رهاوردت را برای من ، آزادی ام از آتش ، قرار دهی و سعیَم را سپاس بگزاری و بر سِیرم به سوی تو ، رحمت آوری ، بی آن که بر تو ، منّتی داشته باشم ؛ بلکه تو بر من ، منّت داری که راهی به زیارتش برای من گشودی و فضیلت و شرفش را برای من بر نمودی . خدایا ! مرا شب و روز ، حفظ کن تا به این مکان برسانی ، که من به تو امید دارم . پس امیدم را قطع مکن ؛ و آرزوی بسیار از تو دارم . پس آرزویم را بر باد مده و این حرکتم را کفّاره گناهانم قرار ده ، ای پروردگار جهانیان ! و هنگامی که خواستی [برای زیارتت] غسل مستحبّی بکنی ، بگو : به نام خدا و یاری او . جنبش و نیرویی ، جز از خدا نیست ؛ و بر دین پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و بر امامان راستین . خدایا ! دلم را با آن [ غسل ] ، پاک بدار و سینه ام را گشاده و دیده ام را روشن کن . خدایا ! آن را برای من ، نور و پاکی و خیر ، و شفای هر درد و بیماری قرار ده ، و مرا از آنچه از آن می ترسم و می هراسم ، عافیت ده . خدایا ! آن را برای من ، گواهی در روز بینوایی و ناداری و نیازم به تو ، قرار ده ، ای خدای جهانیان ، که تو بر هر چیزی ، توانایی! و چون از غسلت فارغ شدی ، دو جامه پاک یا معمولی بپوش و دو رکعت نماز مستحبّی بیرون از مَشرَعه (1) بخوان ؛ جایی که خداوندت فرمود : « و در زمین ، قطعه های در کنار هم ، و باغ های انگور و کشت و خرمای هم ریشه و [ یا ]گوناگون اند که با یک آب ، آبیاری می شوند ؛ امّا میوه برخی را از برخی دیگر ، بهتر قرار دادیم » . در رکعت اوّل ، حمد و « قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ » و در رکعت دوم ، حمد و کافرون را بخوان و چون سلام دادی ، تا آن جا که می توانی ، تکبیر بگو و بگو : ستایش ، ویژه خدای یگانه در همه امور است ؛ رحمتگر و مهربان . ستایش ، ویژه خدایی است که ما را به این امر ، ره نمود ، و اگر خدا ره نمی نمود ، ما راه را نمی یافتیم که پیامبران خدای ما ، حقیقت را آورده اند . خدایا ! ستایش فراوان ، جاویدان و بی پایان ، همیشگی و زوال ناپذیر ، از آنِ توست ؛ ستایشی که با آن ، از ما خشنود می شوی ؛ ستایشی که آغاز آن ، پیوسته و پایان آن ، ناپیداست ؛ ستایشی روزافزون و بدون نابودی ؛ و خداوند ، بر محمّد و خاندانش درود و سلام فرستد . و چون به سوی حائر [ حسین علیه السلام ] رو کردی ، بگو : خدایا ! به سوی تو ، روی آوردم و درِ خانه تو را کوبیدم و در پیشگاه تو ، فرود آمده ام و به [ رشته ] تو ، چنگ زده ام و به رحمت تو ، دست یازیده ام و به ولیّت ، حسین علیه السلام ، توسّل جسته ام . خدایا ! بر محمّد و خاندانش ، درود فرست و زیارتم را نیکو و دعایم را پذیرفته بدار . و هنگامی که به در رسیدی ، در بیرون گنبد بِایست و گوشه چشمی به قبر بینداز و بگو : ای مولای من ! ای ابا عبد اللّه ! ای فرزند پیامبر خدا ! بنده ات و فرزند بنده ات و فرزند کنیزت ، خوار ، در پیش روی تو ، مقصّر در [ شناخت ] مرتبه والایت و معترف به حقّ تو ، به تو پناه آورده و آهنگ حَرَمت را کرده و با تو ، به خدای تبارک و تعالی رو نموده است . آیا داخل شوم ، ای حجّت خدا ؟ آیا داخل شوم ، ای امیر مؤمنان ؟ آیا داخل شوم ، ای ولیّ خدا ؟ آیا داخل شوم ، ای درگاه خدا ؟ آیا داخل شوم ، ای فرشتگان خدا ؟ آیا داخل شوم ، ای فرشتگان حلقه زده به این حرم و مقیم در این مرقد ؟ سپس ، پای راستت و آن گاه ، پای چپت را به درون بگذار و بگو : خداوند ، بسی بزرگ است . او را در آغاز و پایان روز ، تسبیح می گویم . ستایش ، ویژه خدای یکتای یگانه ، بی نیاز یکتاست ؛ افزون بخش نعمت ده و چیره ؛ کسی که با نعمتش بر من منّت نهاد و زیارت مولایم را برایم آسان ساخت و مرا از زیارتش ، مانع نگشت و از پناه خود نراند ؛ بلکه نعمت داد و بخشش نمود . پس ستایش ، ویژه اوست . سپس به داخل مرقد برو و با حال تسلیم ، رو به روی آن بِایست و بگو : سلام بر تو ، ای وارث آدم ، برگزیده خدا ! سلام بر تو ، ای وارث نوح ، پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای وارث ابراهیم ، خلیل خدا ! سلام بر تو ، ای وارث موسی ، هم سخن خدا ! سلام بر تو ، ای وارث عیسی ، روح خدا ! سلام بر تو ، ای وارث محمّد ، محبوب خدا ! سلام بر تو ، ای وارث علی ، حجّت خدا ! سلام بر تو ، ای وارث حسن ، دعوتگر به سوی خدا ! سلام بر تو ، ای وارث پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای صدّیق شهید ! سلام بر تو ، ای نیکوکار خشنود [ به قضای خدا ] ! سلام بر تو ، ای خون خدا و فرزند خون خدا و ای که تاوان خونش ، سِتانده نشده است ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را دادی و امر به معروف و نهی از منکر کردی و خدا را مخلصانه ، عبادت کردی تا اَجَلت در رسید . آن گاه ، به نزد قبر برو و با قلبی فروتن ، نزد سر [ امام علیه السلام ] بِایست و بگو : سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان و سَرور وصیّان ! سلام بر تو ، ای فرزند فاطمه زهرا ، سَرور زنان جهانیان ! سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ، ای جایگاه نور ! سلام بر تو ، ای نگاهدار کتاب معروف ! سلام بر تو ، ای بنیاد اسلام و یاور دین خدا ! سلام بر تو ، ای نظام دهنده مسلمانان ! ای مولای من ! گواهی می دهم که تو ، نوری در پشت های والا و رَحِم های پاک بودی و جاهلیت ، شما را با آلودگی های خود ، آلوده نکرد . گواهی می دهم ای مولای من که تو از ستون های دین و پایه های مسلمانان و پناهگاه مؤمنان هستی . و گواهی می دهم که تو ، امام نیکوکار پرهیزگار ، پاکیزه و پاک و ره نما و ره یافته هستی . و گواهی می دهم که امامانِ نسل تو ، حقیقت تقوا و نشانه های هدایت ، و رشته محکم [خدا] و حجّت بر اولیای تو در دنیا هستند . آن گاه ، خود را روی قبر بینداز و بگو : ما ، از آنِ خداییم و به سوی او باز می گردیم . ای مولای من ! من ، دوستدار دوستِ شما ، و دشمنِ دشمن شما هستم . من به شما ، ایمان دارم و به بازگشتتان ، یقین دارم ، با همه اعتقادم و تا فرجام کارهایم . دلم در برابر دل شما ، تسلیم و کارم در پی کار شماست . ای مولای من ! من به نهان و آشکار ، و ظاهر و باطن ، و اوّل و آخر شما ایمان آورده ام . مولای من! بیمناک ، نزد تو آمده ام . پس مرا ایمن دار . به پناه خواهی ، نزد تو آمده ام . پس مرا پناه ده . سَرور من! تو سرپرست و مولای منی و حجّت خدا بر همه مردمی . به نهان و آشکار ، و ظاهر و باطن شما ، ایمان آورده ام . مولای من ! تو سفیر میان ما و خدایی ، و دعوتگر به سوی خدا ، با حکمت و اندرز نیکو هستی . خداوند ، امّتی را که به تو ستم کردند ، لعنت کند ، و نیز امّتی را که این را شنید و به آن ، خشنود شد ، لعنت کند ! سپس ، نزد سر [ امام علیه السلام ] ، دو رکعت نماز مستحبّی زیارت بخوان و پس از آن که سلام دادی ، بگو : خدایا ! من برای تو نماز خواندم و به رکوع و سجده رفتم ؛ تو که یگانه و بی شریکی . خدایا ! بر محمّد و خاندانش ، درود فرست و از جانب من ، سلام فراوان و بهترین درود و سلام را به آنها برسان و پاسخ سلام فراوان آنها را به من ، باز گردان . آن گاه می گویی : خدایا ! این دو رکعت ، هدیه و بزرگداشت من برای سَرور و مولایم ، ابا عبد اللّه الحسین ، فرزند علی ، امیر مؤمنان که درودهای خدا بر آن دو باد است . خدایا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و از من بپذیر و مرا به برترین آرزو و امیدم به تو و ولیّت امیر مؤمنان علیه السلام ، برسان . سپس ، دوباره خود را روی قبر بینداز و بگو : مولای من! گواهی می دهم که خدای عزوجل ، آنچه را به تو وعده داده ، محقَّق می سازد و قاتلت را که لعنت خدا تا قیامت بر او باد ، عذاب می دهد . آن گاه ، به سوی قبر علی اکبر علیه السلام می روی و آن را می بوسی و می گویی : سلام بر تو ، ای ولیّ خدا و فرزند ولیّ او ! سلام بر تو ، ای حبیب خدا و فرزند حبیب او ! سلام بر تو ، ای دوست خدا و فرزند دوست او ! سعادتمندانه ، زیستی و آن گاه که در گذشتی ، جای خالی ات را سراغ گرفتند ، و مظلومانه ، به شهادت رسیدی . ای شهید ، فرزند شهید ! سلام خدا بر تو باد ! سپس ، دو رکعت نماز می خوانی و پس از آن ، بر پیامبر صلی الله علیه و آله ، بسیار درود می فرستی و حاجتت را می طلبی . آن گاه ، به سوی قبر عبّاس بن علی علیه السلام می روی و می گویی : سلام بر تو ، ای ولیّ صالح و خیرخواه راستین ! گواهی می دهم که تو ، به خدا ایمان آوردی و فرزند پیامبرش صلی الله علیه و آله را یاری دادی و به راه خدا خواندی و با جانت ، از خود گذشتگی کردی و خون دادی . سلام کامل خدا بر تو باد ! پس از آن ، خود را روی قبر می اندازی و آن رامی بوسی و می گویی : پدر و مادرم فدایت باد ، ای یاور دین خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای یاور حسین صِدّیق ! سلام بر تو ، ای شهید ، فرزند شهید ! از من بر تو درود تا همیشه ماندنم ! و خدا بر محمّد و خاندانش ، سلام و درود بفرستد . و از نزد او بیرون می آیی و به قبر سَرورمان حسین علیه السلام باز می گردی و هر اندازه که دوست داری ، نزد او می مانی ؛ ولی دوست ندارم آن جا را خوابگاه خود گردانی . نیز هنگامی که خواستی خداحافظی کنی ، نزد سر [ امام علیه السلام ] بِایست و در حالی که می گِریی ، می گویی : مولای من ! سلام بر تو ؛ سلام کسی که خداحافظی می کند ، نه از سر نفرت یا ناراحتی ، و اگر باز می گردم ای مولای من ، از ملالت نیست ، و اگر بمانم ، از بدگمانی به وعده خدا به شکیبایان نیست . مولای من ! خداوند ، این زیارت را آخرین دیدار من با شما قرار ندهد و آن را از من بپذیرد و بازگشت به سوی تو و اقامت در حَرَمت و بودن در کنار مرقدت را روزی ام کند . آمین ، ای پروردگار جهانیان ! سپس ، قبر را می بوسی و بقیّه پیکر و صورتت را بر آن می مالی که به اذن خدا ، امان و حِرز (نگه دارنده) است از هر چه می ترسی . سپس عقبْ عقب می روی و می گویی : سلام بر تو ، ای حجّت خدا ! سلام بر تو ، ای درِ جایگاه [ والا ] ! سلام بر تو ، ای کشتی نجات ! سلام بر شما ، ای فرشتگان خدای من که در این حرم ، مقیم هستید ! سلام بر تو ، ای مولای من و بر فرشتگان گِرداگرد تو ! سلام بر تو و بر روح هایی که در کنار تو جای گرفته اند ! از من بر تو درود ، تا همیشه بودنم و همیشه روزگار ! و می گویی : ما ، از آنِ خداییم و به سوی او ، باز می گردیم . جنبش و توانی نیست ، جز از سوی خدای والای بزرگ . خداوند ، بر محمّد و خاندانش ، سلام فراوان بفرستد .

.

1- .به کناره رود که از آن جا آب بر می دارند ، مَشرَعه گفته می شود .


الزِّیارَهُ الثّالِثَهُمصباح المتهجّد عن صفوان بن مهران :اِستَأذَنتُ الصّادِقَ علیه السلام لِزِیارَهِ مَولانَا الحُسَینِ علیه السلام ، فَسَأَلتُهُ أن یُعَرِّفَنی ما أعمَلُ عَلَیهِ ، فَقالَ ! یا صَفوانُ! صُم ثَلاثَهَ أیّامٍ قَبلَ خُروجِکَ وَاغتَسِل فِی الیَومِ الثّالِثِ ، ثُمَّ اجمَع إلَیکَ أهلَکَ ، ثُمَّ قُل : اللّهُمَّ إنّی أستَودِعُکَ الیَومَ نَفسی وأهلی ، ومالی ووُلدی ، ومَن کانَ مِنّی بِسَبیلٍ ، الشّاهِدَ مِنهُم وَالغائِبَ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وَاحفَظنا بِحِفظِ الإِیمانِ وَاحفَظ عَلَینا ، اللّهُمَّ اجعَلنا فی حِرزِکَ ، ولا تَسلُبنا نِعمَتَکَ ، ولا تُغَیِّر ما بِنا مِن عافِیَتِکَ ، وزِدنا مِن فَضلِکَ إنّا إلَیکَ راغِبونَ . اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن وَعثاءِ السَّفَرِ ، ومِن کَآبَهِ المُنقَلَبِ ، ومِن سوءِ المَنظَرِ فِی النَّفسِ وَالأَهلِ وَالمالِ وَالوَلَدِ ، اللّهُمَّ ارزُقنا حَلاوَهَ الإِیمانِ وبَردَ المَغفِرَهِ ، وآمِنّا مِن عَذابِکَ إنّا إلَیکَ راغِبونَ (1) ، وآتِنا مِن لَدُنکَ رَحمَهً إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ . فَإِذا أتَیتَ الفُراتَ ، یَعنی شَریعَهَ الصّادِقِ علیه السلام بِالعَلقَمِیِّ (2) فَقُل : اللّهُمَّ أنتَ خَیرُ مَن وَفَدَ إلَیهِ الرِّجالُ ، وأنتَ سَیِّدی أکرَمُ مَقصودٍ وأفضَلُ مَزورٍ ، وقَد جَعَلتَ لِکُلِّ زائِرٍ کَرامَهً ، ولِکُلِّ وافِدٍ تُحفَهً ، فَأَسأَلُکَ أن تَجعَلَ تُحفَتَکَ إیّایَ فَکاکَ رَقَبَتی مِنَ النّارِ ، وقَد قَصَدتُ وَلِیَّکَ وَابنَ نَبِیِّکَ ، وصَفِیَّکَ وَابنَ صَفِیِّکَ ، ونَجِیَّکَ وَابنَ نَجِیِّکَ ، وحَبیبَکَ وَابنَ حَبیبِکَ . اللّهُمَّ فَاشکُر سَعیی ، وَارحَم مَسیری إلَیکَ بِغَیرِ مَنٍّ مِنّی عَلَیکَ ، بَل لَکَ المَنُّ عَلَیَّ إذ جَعَلتَ لِیَ السَّبیلَ إلی زِیارَتِهِ ، وعَرَّفتَنی فَضلَهُ ، وحَفِظتَنی فِی اللَّیلِ وَالنِّهارِ حَتّی بَلَّغتَنی هذَا المَکانَ ، اللّهُمَّ ، فَلَکَ الحَمدُ عَلی نَعمائِکَ کُلِّها ، ولَکَ الشُّکرُ عَلی مِنَنِکَ کُلِّها . ثُمَّ اغتَسِل مِنَ الفُراتِ ؛ فَإِنَّ أبی حَدَّثَنی عَن آبائِهِ علیهم السلام قالَ : قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : إنَّ ابنی هذَا الحُسَینَ یُقتَلُ بَعدی عَلی شاطِئِ الفُراتِ ، فَمَن زارَهُ وَاغتَسَلَ مِنَ الفُراتِ تَساقَطَت خَطایاهُ کَهَیئَهِ یَومَ وَلَدَتهُ اُمُّهُ . فَإِذَا اغتَسَلتَ ، فَقُل فی غُسلِکَ : بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ ، اللّهُمَّ اجعَلهُ نورا وطَهورا ، وحِرزا وشِفاءً مِن کُلِّ داءٍ وسُقمٍ وآفَهٍ وعاهَهٍ ، اللّهُمَّ ، طَهِّر بِهِ قَلبی ، وَاشرَح بِهِ صَدری ، وسَهِّل لی بِهِ أمری . فَإِذا فَرَغتَ مِن غُسلِکَ ، فَالبَس ثَوبَینِ طاهِرَینِ ، وصَلِّ رَکعَتَینِ خارِجَ الشِّرعَهِ وهُوَ المَکانُ الَّذی قالَ اللّهُ عز و جل : «وَ فِی الْأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَوِرَ تٌ وَ جَنَّتٌ مِّنْ أَعْنَبٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِیلٌ صِنْوَانٌ وَ غَیْرُ صِنْوَانٍ یُسْقَی بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَی بَعْضٍ فِی الْأُکُلِ» . (3) فَإِذا فَرَغتَ مِن صَلاتِکَ فَتَوَجَّه نَحوَ الحائِرِ وعَلَیکَ السَّکینَهُ وَالوَقارُ ، وقَصِّر خُطاکَ ؛ فَإِنَّ اللّهَ تَعالی یَکتُبُ لَکَ بِکُلِّ خُطوَهٍ حَجَّهً وعُمرَهً ، وسِر خاشِعا قَلبُکَ ، باکِیَهً عَینُکَ ، وأکثِر مِنَ التَّکبیرِ وَالتَّهلیلِ ، وَالثَّناءِ عَلَی اللّهِ عز و جل ، وَالصَّلاهِ عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَالصَّلاهِ عَلَی الحُسَینِ علیه السلام خاصَّهً ، وَاللَّعنِ عَلی مَن قَتَلَهُ ، وَالبَراءَهِ مِمَّن أسَّسَ ذلِکَ عَلَیهِ . فَإِذا أتَیتَ بابَ الحائِرِ فَقِف ، وقُل : اللّهُ أکبَرُ کَبیرا ، وَالحَمدُ للّهِِ کَثیرا ، وسُبحانَ اللّهِ بُکرَهً وأصیلاً ، وَالحَمدُ للّهِِ الَّذی هَدانا لِهذا وما کُنّا لِنَهتَدِیَ لَولا أن هَدانَا اللّهُ ، لَقَد جاءَت رُسُلُ رَبِّنا بِالحَقِّ . ثُمَّ قُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا رَسولَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا نَبِیَّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا خاتَمَ النَّبِیّینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدَ المُرسَلینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حَبیبَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أمیرَ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا سَیِّدَ الوَصِیّینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا قائِدَ الغُرِّ المُحَجَّلینَ (4) ، السَّلامُ عَلی فاطِمَهَ سَیِّدهِ نِساءِ العالَمینَ . السَّلامُ عَلَیکَ وعَلَی الأَئِمَّهِ مِن وُلدِکَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وَصِیَّ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الصِّدّیقُ الشَّهیدُ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ اللّهِ المُقیمینَ فی هذَا المَقامِ الشَّریفِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ رَبِّی المُحدِقینَ بِقَبرِ الحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ ، السَّلامُ عَلَیکُم مِنّی أبَدا ما بَقیتُ ، وبَقِیَ اللَّیلُ وَالنَّهارُ . ثُمَّ تَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، عَبدُکَ وَابنُ عَبدِکَ وَابنُ أمَتِکَ ، المُقِرُّ بِالرِّقِّ ، وَالتّارِکُ لِلخِلافِ عَلَیکُم ، وَالمُوالی لِوَلِیِّکُم وَالمُعادی لِعَدُوِّکُم ، قَصَدَ حَرَمَکَ ، وَاستَجارَ بِمَشهَدِکَ ، وتَقَرَّبَ إلَیکَ بِقَصدِکَ . أأَدخُلُ یا رَسولَ اللّهِ ؟ أأَدخُلُ یا نَبِیَّ اللّهِ ؟ أأَدخُلُ یا أمیرَ المُؤمِنینَ ؟ أأَدخُلُ یا سَیِّدَ الوَصِیّینَ ؟ أأَدخُلُ یا فاطِمَهُ سَیِّدَهَ نِساءِ العالَمینَ ؟ أأَدخُلُ یا مَولایَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ؟ أأَدخُلُ یا مَولایَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ؟ فَإِن خَشَعَ قَلبُکَ ودَمَعَت عَینُکَ فَهُوَ عَلامَهُ الإِذنِ فَادخُل . ثُمَّ قُل : الحَمدُ للّهِِ الواحِدِ الأَحَدِ ، الفَردِ الصَّمَدِ ، الَّذی هَدانی لِوِلایَتِکَ ، وخَصَّنی بِزِیارَتِکَ ، وسَهَّلَ لی قَصدَکَ . ثُمَّ تَأتی بابَ القُبَّهِ ، وقِف مِن حَیثُ یَلِی الرَّأسَ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفوَهِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ نوحٍ نَبِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ إبرهیمَ خَلیلِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ موسی کَلیمِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ عیسی روحِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبیبِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وارِثَ أمیرِ المُؤمِنینَ وَلِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ مُحَمَّدٍ المُصطَفی ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ عَلِیٍّ المُرتَضی ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ فاطِمَهَ الزَّهراءِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ خَدیجَهَ الکُبری ، السَّلامُ عَلَیکَ یا ثارَ اللّهِ وَابنَ ثارِهِ ، وَالوِترَ المَوتورَ ، أشهَدُ أنَّکَ قَد أقَمتَ الصَّلاهَ وآتَیتَ الزَّکاهَ ، وأمَرتَ بِالمَعروفِ ونَهَیتَ عَنِ المُنکَرِ ، وأطَعتَ اللّهَ ورَسولَهُ حَتّی أتاکَ الیَقینُ ؛ فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً سَمِعَت بِذلِکَ فَرَضِیَت بِهِ . یا مَولایَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، أشهَدُ أنَّکَ کُنتَ نورا فِی الأَصلابِ الشّامِخَهِ (5) ، وَالأَرحامِ المُطَهَّرَهِ ، لَم تُنَجِّسکَ الجاهِلِیَّهُ بِأَنجاسِها ، ولَم تُلبِسکَ مِن مُدلَهِمّاتِ (6) ثِیابِها ، وأشهَدُ أنَّکَ مِن دَعائِمِ الدّینِ وأرکانِ المُؤمِنینَ ، وأشهَدُ أنَّکَ الإِمامُ البَرُّ التَّقِیُّ ، الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ ، الهادِی المَهدِیُّ ، وأشهَدُ أنَّ الأَئِمَّهَ مِن وُلدِکَ کَلِمَهُ التَّقوی ، وأعلامُ الهُدی ، وَالعُروَهُ الوُثقی ، وَالحُجَّهُ عَلی أهلِ الدُّنیا ، واُشهِدُ اللّهَ ومَلائِکَتَهُ ، وأنبِیاءَهُ ورُسَلَهُ أنّی بِکُم مُؤمِنٌ ، وبِإِیابِکُم موقِنٌ ، بِشَرائِعِ دینی وخَواتیمِ عَمَلی ، وقَلبی لِقَلبِکُم سِلمٌ وأمری لِأَمرِکُم مُتَّبِعٌ (7) ، صَلَواتُ اللّهِ عَلَیکُم وعَلی أرواحِکُم ، وعَلی أجسادِکُم وعَلی أجسامِکُم ، وعَلی شاهِدِکُم وعَلی غائِبِکُم ، وعَلی ظاهِرِکُم وعَلی باطِنِکُم . ثُمَّ انکَبَّ عَلَی القَبرِ وقَبِّلهُ ، وقُل : بِأَبی أنتَ واُمّی یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، بِأَبی أنتَ واُمّی یا أبا عَبدِ اللّهِ ، لَقَد عَظُمَتِ الرَّزِیَّهُ ، وجَلَّتِ المُصیبَهُ بِکَ عَلَینا وعَلی جَمیعِ أهلِ السَّماواتِ وَالأَرضِ ، فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّهً أسرَجَت وألجَمَت وتَهَیَّأَت لِقِتالِکَ ، یا مَولایَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، قَصَدتُ حَرَمَکَ ، وأتَیتُ إلی مَشهَدِکَ ، أسأَلُ اللّهَ بِالشَّأنِ الَّذی لَکَ عِندَهُ ، وبِالمَحَلِّ الَّذی لَکَ لَدَیهِ ، أن یُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وأن یَجعَلَنی مَعَکُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ قُم فَصَلِّ رَکعَتَینِ عِندَ الرَّأسِ ، اِقرَأ فیهِما بِما أحبَبتَ . فَإِذا فَرَغتَ مِن صَلَواتِکَ ، فَقُل : اللّهُمَّ ، إنّی صَلَّیتُ ورَکَعتُ وسَجَدتُ لَکَ وَحدَکَ لا شَریکَ لَکَ ؛ لِأَنَّ الصَّلاهَ وَالرُّکوعَ وَالسُّجودَ لا یَکونُ إلّا لَکَ ، لِأَنَّکَ أنتَ اللّهُ لا إلهَ إلّا أنتَ ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وأبلِغهُم عَنّی أفضَلَ السَّلامِ وَالتَّحِیَّهِ ، وَاردُد عَلَیَّ مِنهُمُ السَّلامَ . اللّهُمَّ! وهاتانِ الرَّکعَتانِ هَدِیَّهٌ مِنّی إلی مَولایَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَّلامُ . اللّهُمَّ ! فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وعَلَیهِ وتَقَبَّل مِنّی ، وَأجُرنی عَلی ذلِکَ بِأَفضَلِ أمَلی ورَجائی فیکَ وفی وَلِیِّکَ یا وَلِیَّ المُؤمِنینَ . ثُمَّ قُم وصِر إلی عِندِ رِجلِ الحُسَینِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ ، وقِف عِندَ رَأسِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ نَبِیِّ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ الحُسَینِ الشَّهیدِ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا الشَّهیدُ وَابنُ الشَّهیدِ ، السَّلامُ عَلَیکَ أیُّهَا المَظلومُ وَابنُ المَظلومِ ، لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتکَ ، ولَعَنَ اللّهُ اُمَّهً سَمِعَت بِذلِکَ فَرَضِیَت بِهِ . ثُمَّ انکَبَّ عَلی قَبرِهِ ، فَقَبِّلهُ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا وَلِیَّ اللّهِ وَابنَ وَلِیِّهِ ، لَقد عَظُمَتِ المُصیبَهُ ، وجَلَّتِ الرَّزِیَّهُ (8) بِکَ عَلَینا وعَلی جَمیعِ المُسلِمینَ ، فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتکَ ، وأبرَأُ إلَی اللّهِ وإلَیکَ مِنهُم . ثُمَّ اخرُج مِنَ البابِ الَّذی عِندَ رِجلِ عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام . ثُمَّ تَوَجَّه إلَی الشُّهَداءِ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکُم یا أولِیاءَ اللّهِ وأحِبّاءَهُ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أصفِیاءَ اللّهِ وأوِدّاءَهُ (9) ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ دینِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ فاطِمَهَ سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ أبی مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ (10) النّاصِحِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا أنصارَ أبی عَبدِ اللّهِ ، بِأَبی أنتُم واُمّی ، طِبتُم وطابَتِ الأَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وفُزتُم فَوزا عَظیما ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَأَفوزَ مَعَکُم . ثُمَّ عُد إلی عِندِ رَأسِ الحُسَینِ علیه السلام ، وأکثِر مِنَ الدُّعاءِ لَکَ ولِأَهلِکَ ولِوَلَدِکَ ولِاءِخوانِکَ ؛ فَإِنَّ مَشهَدَهُ لا تُرَدُّ فیهِ دَعوَهٌ ، ولا سُؤالُ سائِلٍ ، فَإِذا أرَدتَ الخُروجَ فَانکَبَّ عَلَی القَبرِ ، وقُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا مَولایَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا صَفوَهَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا خاصَّهَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا خالِصَهَ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا أمینَ اللّهِ ، سَلامَ مُوَدِّعٍ لا قالٍ ولا سَئِمٍ ، فَإِن أمضِ فَلا عَن مَلالَهٍ ، وإن اُقِم فَلا عَن سوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّهُ الصّابِرینَ ، لا جَعَلَهُ اللّهُ یا مَولایَ آخِرَ العَهِد مِنّی لِزِیارَتِکَ ، ورَزَقَنِی العَودَ إلی مَشهَدِکَ ، وَالمُقامَ فی حَرَمِکَ ، وإیّاهُ أسأَلُ أن یُسعِدَنی بِکَ وبِالأَئِمَّهِ مِن وُلدِکَ ، ویَجعَلَنی مَعَکُم فِی الدُّنیا وَالآخِرَهِ . ثُمَّ قُم وَاخرُج ولا تُوَلِّ ظَهرَکَ ، وأکثِر مِن قَولِ : إنّا للّهِِ وإنّا إلَیهِ راجِعونَ ، حَتّی تَغیبَ عَنِ القَبرِ . فَمَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام بِهذِهِ الزِّیارَهِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطوَهٍ مِئَهَ ألفِ حَسَنَهٍ ، ومَحا عَنهُ مِئَهَ ألفِ سَیِّئَهٍ ، ورَفَعَ لَهُ مِئَهَ ألفِ دَرَجَهٍ ، وقَضی لَهُ مِئَهَ ألفِ حاجَهٍ ، أسهَلُها أن یُزَحزِحَهُ عَنِ النّارِ ، [و] (11) کانَ کَمَنِ استُشهِدَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام ، حَتّی یَشرَکَهُم فی دَرَجاتِهِم . 12


1- .وزاد فی المزار للشهید وبحار الأنوار : «وآتنا فی الدنیا حسنه وفی الآخره حسنه وقنا عذاب النار».
2- .قال العلّامه المجلسی قدس سره: قوله : «یعنی شرعه الصادق علیه السلام بالعلقمی» هذا التفسیر من المفید والشیخ رحمهما اللّه ، والشرعه بالکسر والمشرعه مورد الشاربه من النهر ، والآن النهر العلقمی مطموس ، وشرعه الصادق علیه السلام غیر معلوم ، لکن ینسب إلیه علیه السلام موضع فی تلک الجهه فلعلّه هی ، ففی أیّ موضع من الفرات والأنهار المنشعبه منه اغتُسل واُتی بهذه الأعمال کان مجزیا (بحار الأنوار : ج 101 ص 205) .
3- .الرعد : 4 .
4- .الغُرُّ المُحَجَّلون : أی بِیض مواضع الوضوء من الأیدی والوجه والأقدام (النهایه : ج 1 ص 346 «حجل») .
5- .الشّامِخُ : العالی (النهایه : ج 2 ص 500 «شمخ») .
6- .المدلَهِمّ : الأسود ، ولیله مُدلَهِمّه : أی مظلمه (لسان العرب : ج 12 ص 206 «دلهم») .
7- .وزاد فی المزار للشهید الأوّل : «ونصرتی لکم مُعدّه» .
8- .الرُّزْءُ : المصیبه بفقد الأعزّه (النهایه : ج 2 ص 218 «رَزَأ») .
9- .الوِدُّ : الصَّدیق (النهایه : ج 5 ص 165 «ودد») .
10- .فی المزار للشهید الأوّل وبحار الأنوار «الزّکیّ» بدل «الولیّ» .
11- .ما بین المعقوفین من بحار الأنوار .



زیارت سوم

مصباح المتهجّد به نقل از صفوان بن مهران : از امام صادق علیه السلام ، اجازه زیارت مولایمان حسین علیه السلام را گرفتم و از او خواستم تا کارهایی را که باید بکنم ، به من بشناسانَد . امام علیه السلام فرمود : «ای صفوان ! سه روز پیش از بیرون رفتنت ، روزه بگیر و روز سوم ، غسل کن و آن گاه ، خانواده ات را گِرد هم بیاور . سپس بگو : خدایا ! من امروز ، جان و خانواده و دارایی و فرزندانم را به تو می سپارم ، و نیز حاضر و غایب و هر کس را که چشم به راه من است . خدایا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و ما را به حفظ ایمان ، حفظ کن و [آنچه را پشتِ سر گذاشته ایم ، ] برایمان حفظ کن . خدایا ! ما را در پناه و دژ خودت قرار ده و نعمت هایت را از ما مگیر و آنچه را از عافیتت که به ما بخشیدی ، دگرگون مکن و بر فضلت به ما بیفزای که ما به تو رغبت داریم . خدایا ! من از سختی سفر و ناراحتی در بازگشت و بدی دیدن خودم و خانواده و دارایی و فرزندم ، به تو پناه می برم . خدایا ! شیرینی ایمان ، خُنَکای آمرزش و امان از عذابت را روزیِ ما کن که مشتاق تو هستیم ، و رحمتی از نزد خودت به ما عطا کن ،که همانا تو بر هر کاری ، توانایی . و چون به فرات ، یعنی شریعه صادق علیه السلام در کنار جوی علقمه (1) رسیدی ، بگو : خدایا ! تو بهترین کسی هستی که آدمیان ، به سوی او می آیند و بار سفر برایش بسته می شود ، و تو ای سَرور من ، گرامی ترین مقصود و بهترین زیارت شده ای و برای هر زائری ، کرامتی و برای هر میهمانی ، رهاوردی قرار داده ای و من از تو می خواهم رهاوردت را برای من ، آزادی ام از آتش ، قرار دهی که من ، ولیّت ، و فرزند پیامبرت ، و برگزیده ات و فرزند برگزیده ات ، و همراز تو و فرزند همراز تو ، و حبیب تو و فرزند حبیب تو را قصد کرده ام . خدایا ! سعیَم را سپاس بگزار و بر سِیرم به سوی تو ، رحمت آور ، بی آن که من بر تو ، منّتی داشته باشم ؛ بلکه تو بر من ، منّت داری که راهی به زیارتش برای من گشودی و فضیلت و شرفش را برای من ، بر نمودی و شب و روز ، مرا حفظ کردی تا به این مکان رساندی . خدایا ! تو را بر همه نعمت هایت ، می ستایم و همه نیکی هایت را سپاس می گزارم . سپس با آب فرات ، غسل کن که پدرم از پدرانش برایم نقل کرد که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : این فرزندم (حسین) ، پس از من در کنار فرات ، کشته می شود . پس هر کس او را زیارت کند و در فرات ، غسل کند ، گناهانش می ریزد ، [و] همچون روزی [ می شود ] که مادرش او را زاده است . و چون غسل کردی ، در غسلت بگو : به نام خدا و به یاری او . خدایا ! آن را برای من نور و پاکی و حِرز ، قرار ده و نیز شفای از هر درد و بیماری و آفت و آسیبی . خدایا ! دلم را با آن [ غسل ] ، پاک بدار و سینه ام را گشاده و کارم را آسان گردان . و چون از غسلت فارغ شدی ، دو جامه پاک بپوش و دو رکعت نماز مستحبّی بیرون از شَریعه بخوان ؛ و آن جایی است که خداوندت فرمود : « و در زمین ، قطعه های در کنار هم و باغ های انگور و کشت و خرمای هم ریشه و [ یا ] گوناگون اند که با یک آب ، آبیاری می شوند ؛ امّا میوه برخی را از برخی دیگر ، بهتر قرار دادیم » . و چون از نمازت فارغ شدی ، به سوی مرقد روی بیاور و با آرامش و وقار و گام های کوتاه ، راه برو که خدای متعال ، برایت در برابر هر گام ، یک حج و یک عمره می نویسد . برو و در حالی که دلت خاشع و چشمت گریان است ، تکبیر و تهلیل و ثنای خداوندت و درود بر پیامبر صلی الله علیه و آله و بویژه درود بر حسین علیه السلام و لعنت بر قاتلانش و بیزاری از بنیان گذاران این قتل را فراوان بر زبان آور . و هنگامی که به درگاه مرقد رسیدی ، بِایست و بگو : خداوند ، بسی بزرگ است . ستایش ، ویژه اوست و بامداد و شامگاه ، او را تسبیح می کنم . ستایش ، ویژه خدایی است که ما را به این ، ره نمود و اگر راه نمایی خدا نبود ، ما راه را نمی یافتیم . بی تردید ، فرستادگان خدایمان ، حقیقت را آورده اند . سپس بگو : سلام بر تو ، ای فرستاده خدا ! سلام بر تو ، ای پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای خاتم پیامبران ! سلام بر تو ، ای سَرور فرستادگان ! سلام بر تو ، ای حبیب خدا ! سلام بر تو ، ای امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای سَرور وصیّان ! سلام بر تو ، ای سرور روسپیدان ! سلام بر تو ، ای فاطمه ، سَرور زنان جهانیان ! سلام بر تو و امامان از نسل تو ! سلام بر تو ، ای وصیّ امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای صدّیق شهید ! سلام بر شما ، ای فرشتگان خدا که گِرداگرد قبر حسین علیه السلام ، حلقه زده اید ! از من بر شما درود تا همیشه بودنم و همیشه روزگار ! سپس می گویی : سلام بر تو ، ای ابا عبد اللّه ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! بنده تو ، فرزند بنده و کنیز تو ، اقرار کننده به بندگی و وا گذارنده مخالفت با شما ، دوستدارِ دوستدار شما و دشمنِ دشمن شما ، حَرَمت را قصد کرده و به مرقدت پناهنده گشته و با این قصد ، نزدیکی به تو را می جوید . آیا وارد شوم ، ای فرستاده خدا ؟ آیا وارد شوم ، ای پیامبر خدا ؟ آیا وارد شوم ، ای امیر مؤمنان ؟ آیا وارد شوم ، ای سَرور وصیّان ؟ آیا وارد شوم ، ای فاطمه ، سَرور زنان جهانیان ؟ آیا وارد شوم ، ای مولای من ، ای ابا عبد اللّه ؟ آیا وارد شوم ، ای مولای من ، ای فرزند پیامبر خدا ؟ پس اگر دلت نرم شد و اشکت سرازیر گردید ، نشانه اذْن یافتن [برای ورود ]است . پس داخل شو و بگو : ستایش ، ویژه خدای یکتای یگانه تنهای بی نیاز است ؛ کسی که مرا به ولایت تو ، ره نمود و مرا به زیارتت ، مخصوص کرد و قصد تو کردن را بر من ، آسان نمود . سپس ، به درگاه گنبد می روی و در کنار سر [ امام علیه السلام ] می ایستی و می گویی : سلام بر تو ، ای وارث آدم ، برگزیده خدا ! سلام بر تو ، ای وارث نوح ، پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای وارث ابراهیم ، دوست خدا ! سلام بر تو ، ای وارث موسی ، هم سخن خدا ! سلام بر تو ، ای وارث عیسی ، روح خدا ! سلام بر تو ، ای وارث محمّد ، حبیب خدا ! سلام بر تو ، ای وارث امیر مؤمنان ، ولیّ خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند محمّد مصطفی ! سلام بر تو ، ای فرزند علیِ مرتضی ! سلام بر تو ، ای فرزند فاطمه زهرا ! سلام بر تو ، ای فرزند خدیجه کبرا ! سلام بر تو ، ای خون خدا و فرزند خون خدا و خون طلبیده شده و خون تاوان گرفته نشده ! گواهی می دهم که تو ، نماز را بر پا داشتی و زکات را پرداختی و امر به معروف و نهی از منکر نمودی و خدا و پیامبرش را اطاعت کردی تا اَجَلت در رسید . خداوند ، لعنت کند امّتی را که تو را کشتند ! و خداوند ، لعنت کند امّتی را که به تو ستم کردند ! و خداوند ، لعنت کند امّتی را که آن را شنیدند و بِدان ، خشنود شدند ! ای مولای من ، ای ابا عبد اللّه ! گواهی می دهم که تو ، نوری در پشت های والا و زهدان های پاک بودی . جاهلیت ، تو را به پلیدی هایش نیالود و جامه های چرکینش را به تو نپوشاند . و گواهی می دهم که تو ، از استوانه های دین و ستون های مسلمانان هستی . گواهی می دهم که تو ، امام نیکوکار پرهیزگار ، پسندیده ، پاک ، راه نما و ره یافته هستی . و گواهی می دهم که امامان از نسل تو ، واژه های تقوا ، نشانه های هدایت ، ریسمان استوار ، و حجّت بر اهل دنیا هستند . خدا و فرشتگانش و پیامبران و فرستادگانش را گواه می گیرم که من ، به شما ایمان دارم و به بازگشت شما ، باور دارم ، با همه اعتقادم و تا فرجامِ کارم . دلم در برابر دل شما ، تسلیم و کارم در پیِ کار شماست . درودهای خدا بر شما ، و بر روح ها و پیکرهایتان ، و بر حاضر و غایبتان ، و بر آشکار و نهانتان ! سپس ، خود را بر روی قبر بینداز و آن را ببوس و بگو : پدر و مادرم فدایت ، ای فرزند پیامبر خدا ! پدر و مادرم فدایت ، ای ابا عبد اللّه ! بر ما و همه آسمانیان و زمینیان ، سوگ تو ، بزرگ و مصیبت تو ، سِتُرگ است . خداوند ، لعنت کند کسانی را که اسب هایشان را زین کردند و لگام زدند و برای جنگ با تو ، آماده شدند ! ای مولای من ، ای ابا عبد اللّه ! حَرَمت را قصد کرده و به مرقدت آمده ام . به شأنی که نزد خدا داری و به جایگاهت نزد او ، از خدا می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستد و مرا در دنیا و آخرت ، همراه شما قرار دهد . سپس ، برخیز و نزد سر [ امام علیه السلام ] ، دو رکعت نماز بگزار و هر سوره ای که خواستی ، در آن دو رکعت بخوان و هنگامی که از نمازت فارغ شدی ، بگو : خدایا ! من برای تو که یگانه و بی شریکی ، نماز خواندم و به رکوع و سجده رفتم ؛ زیرا نماز خواندن و رکوع و سجده کردن ، تنها برای توست ؛ چون تنها تو خدای یگانه ای . خدایا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و از جانب من ، بهترین درود و سلام را به آنها برسان و پاسخ سلام آنها را به من باز گردان . خدایا ! این دو رکعت ، هدیه من برای سَرور و مولایم ، حسین بن علی است . خدایا ! بر محمّد و بر او ، درود فرست و از من بپذیر و مرا بر این [ نماز و زیارت ] ، به برترین آرزو و امیدم به تو و ولیّت ای ولیّ مؤمنان ، پاداش بده . سپس ، برخیز و به پایین پای امام حسین که درودهای خدا بر او باد برو و نزد سر علی اکبر بِایست و بگو : سلام بر تو ، ای فرزند فرستاده خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند پیامبر خدا ! سلام بر تو ، ای فرزند امیر مؤمنان ! سلام بر تو ، ای فرزند حسین شهید ! سلام بر تو ، ای شهید و فرزند شهید ! سلام بر تو ، ای مظلوم و فرزند مظلوم ! خداوند ، لعنت کند کسانی را که تو را کُشتند ! و خداوند ، لعنت کند کسانی را که به تو ستم کردند ! و خداوند ، لعنت کند کسانی را که آن را شنیدند و بِدان ، خشنود شدند ! آن گاه ، خود را روی قبر بینداز و آن را ببوس و بگو : سلام بر تو ، ای ولیّ خدا و فرزند ولیّ او ! بر ما و همه مسلمانان ، مصیبت تو ، بزرگ و سوگ تو ، سِتُرگ است . خداوند ، کسانی را که تو را کُشتند ، لعنت کند ! و من از آنان ، نزد خدا و تو ، بیزاری می جویم . سپس ، از دری که نزدیک پای علی اکبر علیه السلام است ، بیرون برو و به سوی شهیدان ، رو کن و بگو : سلام بر شما ، ای دوستان و محبوبان خدا ! سلام بر شما ، ای برگزیدگان و دوستداران خدا ! سلام بر شما ، ای یاوران دین خدا ! سلام بر شما ، ای یاوران پیامبر خدا ! سلام بر شما ، ای یاوران امیر مؤمنان ! سلام بر شما ، ای یاوران فاطمه ، سَرور زنان جهانیان ! سلام بر شما ، ای یاوران ابو محمّد ، حسن بن علی ، ولیّ خیرخواه ! سلام بر شما ، ای یاوران ابا عبد اللّه ! پدر و مادرم فدایتان باد ! شما ، پاک و پاکیزه شدید ، و پاک و پاکیزه است زمینی که شما در آن ، دفن شدید و به رستگاری بزرگی ، دست یافتید . کاش همراه شما بودم و با شما ، رستگار می شدم ! آن گاه به نزد سر حسین علیه السلام باز گرد و برای خود ، خانواده و فرزندان و برادرانت ، فراوان دعا کن که در مرقد شریف او ، دعا و درخواستِ هیچ خواستاری ، رد نمی شود ، و هنگامی که خواستی بیرون بیایی ، روی قبر بیفت و بگو : سلام بر تو ، ای مولای من ! سلام بر تو ، ای حجّت خدا ! سلام بر تو ، ای برگزیده خدا ! سلام بر تو ، ای از خاصّان خدا ! سلام بر تو ، ای برگرفته خدا ! سلام بر تو ، ای امین خدا ؛ سلام کسی که خداحافظی می کند ، نه از سرِ نفرت یا ناراحتی ! اگر باز می گردم ای مولای من ، از ملالت نیست ، و اگر بمانم ، از بدگمانی به وعده خدا به صابران نیست . مولای من ! خداوند ، این زیارت را آخرین دیدار من با تو قرار ندهد و بازگشت به مرقدت و اقامت در حَرَمت را روزی ام کند . از او می خواهم که مرا با تو و امامان از نسلت ، خوش بخت کند و مرا در دنیا و آخرت ، همراهتان قرار دهد . سپس ، برخیز و بیرون برو ؛ ولی پشتت را به قبر مکن و فراوان بگو : ما ، از آنِ خداییم و به سوی او باز می گردیم ، تا آن که دیگر ، قبر را نبینی . پس هر کس حسین علیه السلام را این گونه زیارت کند ، خداوند ، در برابر هر گامش ، صد هزار ثواب برایش می نویسد و صد هزار گناه را از او می زُداید و صد هزار درجه ، او را بالا می برد و صد هزار حاجتش را برآورده می کند که کمترینِ آنها ، رهایی از آتش [ دوزخ ]است و مانند کسی می گردد که با حسین علیه السلام به شهادت رسیده تا آن جا که در درجاتشان ، شریک می شود . (2)


1- .علّامه مجلسی می گوید: تفسیر کردنِ «فرات» به «شریعه صادق علیه السلام در کنار نهر علقمی (علقمه)» ، از شیخ مفید و طوسی است و مقصود از شریعه، محلّ دسترس به آب رود است . گفتنی است شریعه صادق علیه السلام و نهر علقمی ، اکنون نامعلوم اند ، هر چند جایی در آن حوالی که امروزه به همین عنوانْ شناخته می شود ، ممکن است همان باشد. از این رو ، غسل و دیگر اعمال در هر جای فرات و هر یک از جوی های منشعب از آن، کافی است .
2- .علامه مجلسی در ذیل این زیارت می گوید : شیخ مفید ، این زیارت را در کتاب المزار خود ، با اختصار ، در بخش های فضایل و نه در بخش اذکار و ادعیه آورده است ، و ظاهرا روایت صفوان ، در همین جا پایان می پذیرد و آنچه دو شیخ جلیل القدر پس از این آورده اند ، از زیارت بزرگی که ابو حمزه ثمالی روایت کرده ، اخذ شده است و البته با اختصار و اندکی تغییر که با مراجعه به آن ، معلوم می شود .


الزِّیارَهُ الرّابِعَهُالکافی عن الحسین بن ثویر :کُنتُ أنَا ویونُسُ بنُ ظَبیانَ وَالمُفَضَّلُ بنُ عُمَرَ وأبو سَلَمَهَ السَّرّاجُ جُلوسا عِندَ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام ، وکانَ المُتَکَلِّمُ مِنّا یونُسَ ، وکانَ أکبَرَنا سِنّا ، فَقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ! إنّی أحضُرُ مَجلِسَ هؤُلاءِ القَومِ یَعنی وَلَدَ العَبّاسِ فَما أقولُ؟ فَقالَ : إذا حَضَرتَ فَذَکَرتَنا فَقُل : اللّهُمَّ أرِنَا الرَّخاءَ وَالسُّرورَ ؛ فَإِنَّکَ تَأتی عَلی ما تُریدُ . فَقُلتُ : جُعِلتُ فِداکَ! إنّی کَثیرا ما أذکُرُ الحُسَینَ علیه السلام ، فَأَیَّ شَیءٍ أقولُ؟ فَقالَ : قُل : صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ تُعیدُ ذلِکَ ثَلاثا ؛ فَإِنَّ السَّلامَ یَصِلُ إلَیهِ مِن قَریبٍ ومِن بَعیدٍ ، ثُمَّ قالَ : إنَّ أبا عَبدِ اللّهِ الحُسَینَ علیه السلام لَمّا قَضی بَکَت عَلَیهِ السَّماواتُ السَّبعُ ، وَالأَرَضونَ السَّبعُ ، وما فیهِنَّ وما بَینَهُنَّ ، ومَن یَنقَلِبُ فِی الجَنَّهِ وَالنّارِ مِن خَلقِ رَبِّنا ، وما یُری وما لا یُری بَکی عَلی أبی عَبدِ اللّهِ الحُسَینِ علیه السلام ، إلّا ثَلاثَهَ أشیاءَ لَم تَبکِ عَلَیهِ ، قُلتُ : جُعِلتُ فِداکَ! وما هذِهِ الثَّلاثَهُ الأَشیاءِ؟ قالَ : لَم تَبکِ عَلَیهِ البَصرَهُ ولا دِمَشقُ ولا آلُ عُثمانَ عَلَیهِم لَعنَهُ اللّهِ (1) . قُلتُ : جُعِلتُ فِداکَ! إنّی اُریدُ أن أزورَهُ ، فَکَیفَ أقولُ وکَیفَ أصنَعُ؟ (2) قالَ : إذا أتَیتَ أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام فَاغتَسِل عَلی شاطِئِ الفُراتِ ، ثُمَّ البَس ثِیابَکَ الطّاهِرَهَ ، ثُمَّ امشِ حافِیا ؛ فَإِنَّکَ فی حَرَمٍ مِن حَرَمِ اللّهِ وحَرَمِ رَسولِهِ ، وعَلَیکَ بِالتَّکبیرِ وَالتَّهلیلِ وَالتَّسبیحِ وَالتَّحمیدِ وَالتَّعظیمِ للّهِِ عز و جلکَثیرا ، وَالصَّلاهِ عَلی مُحَمَّدٍ وأهلِ بَیتِهِ علیهم السلام ، حَتّی تَصیرَ إلی بابِ الحَیرِ ، ثُمَّ تَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَیکُم یا مَلائِکَهَ اللّهِ وزُوّارَ قَبرِ ابنِ نَبِیِّ اللّهِ . ثُمَّ اخطُ عَشرَ خُطُواتٍ ، ثُمَّ قِف وکَبِّر ثَلاثینَ تَکبیرَهً ، ثُمَّ امشِ إلَیهِ حَتّی تَأتِیَهُ مِن قِبَلِ وَجهِهِ ، فَاستَقبِل وَجهَکَ بِوَجهِهِ (3) ، وتَجعَلُ القِبلَهَ بَینَ کَتِفَیکَ ، ثُمَّ قُل : السَّلامُ عَلَیکَ یا حُجَّهَ اللّهِ وَابنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا قَتیلَ اللّهِ وَابنَ قَتیلِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا ثارَ اللّهِ وَابنَ ثارِهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یا وِترَ اللّهِ المَوتورَ فِی السَّماواتِ وَالأَرضِ ، أشهَدُ أنَّ دَمَکَ سَکَنَ فِی الخُلدِ ، وَاقشَعَرَّت (4) لَهُ أظِلَّهُ العَرشِ ، وبَکی لَهُ جَمیعُ الخَلائِقِ ، وبَکَت لَهُ السَّماواتُ السَّبعُ وَالأَرَضونَ السَّبعُ ، وما فیهِنَّ وما بَینَهُنَّ ، ومَن یَتَقَلَّبُ فِی الجَنَّهِ وَالنّارِ مِن خَلقِ رَبِّنا ، وما یُری وما لا یُری . أشهَدُ أنَّکَ حُجَّهُ اللّهِ وَابنُ حُجَّتِهِ ، وأشهَدُ أنَّکَ قَتیلُ اللّهِ وَابنُ قَتیلِهِ ، وأشهَدُ أنَّکَ ثائِرُ اللّهِ وَابنُ ثائِرِهِ ، وأشهَدُ أنَّکَ وَترُ اللّهِ المَوتورُ فِی السَّماواتِ وَالأَرضِ ، وأشهَدُ أنَّکَ قَد بَلَّغتَ ونَصَحتَ ووَفَیتَ وأوفَیتَ ، وجاهَدتَ فی سَبیلِ اللّهِ ومَضَیتَ لِلَّذی کُنتَ عَلَیهِ شَهیدا ومُستَشهَدا وشاهِدا ومَشهودا . أنَا عَبدُ اللّهِ ومَولاکَ وفی طاعَتِکَ وَالوافِدُ إلَیکَ ، ألتَمِسُ کَمالَ المَنزِلَهِ عِندَ اللّهِ ، وثَباتَ القَدَمِ فِی الهِجرَهِ إلَیکَ ، وَالسَّبیلَ الَّذی لا یُختَلَجُ (5) دونَکَ مِنَ الدُّخولِ فی کَفالَتِکَ الَّتی اُمِرتَ بِها . مَن أرادَ اللّهَ بَدَأَ بِکُم ، بِکُم یُبَیِّنُ اللّهُ الکَذِبَ ، وبِکُم یُباعِدُ اللّهُ الزَّمانَ الکَلِبَ (6) ، وبِکُم فَتَحَ اللّهُ وبِکُم یَختِمُ اللّهُ، وبِکُم یَمحو ما یَشاءُ وبِکُم یُثبِتُ ، وبِکُم یَفُکُّ الذُّلَّ مِن رِقابنا ، وبِکُم یُدرِکُ اللّهُ تِرَهَ کُلِّ مُؤمِنٍ یُطلَبُ بِها ، وبِکُم تُنبِتُ الأَرضُ أشجارَها ، وبِکُم تُخرِجُ الأَشجارُ أثمارَها ، وبِکُم تُنزِلُ السَّماءُ قَطرَها ورِزقَها ، وبِکُم یَکشِفُ اللّهُ الکَربَ ، وبِکُم یُنَزِّلُ اللّهُ الغَیثَ ، وبِکُم تَسیخُ (7) الأَرضُ الَّتی تَحمِلُ أبدانَکُم ، وتَستَقِرُّ جِبالُها عَن مَراسیها ، إرادَهُ الرَّبِّ فی مَقادیرِ اُمورِهِ تَهبِطُ إلَیکُم ، وتَصدُرُ مِن بُیوتِکُم ، وَالصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِن أحکامِ العِبادِ . لُعِنَت اُمَّهٌ قَتَلَتکُم ، واُمَّهٌ خالَفَتکُم ، واُمَّهٌ جَحَدَت وِلایَتَکُم ، واُمَّهٌ ظاهَرَت عَلَیکُم ، واُمَّهٌ شَهِدَت ولَم تُستَشهَد (8) ، الحَمدُ للّهِِ الَّذی جَعَلَ النّارَ مَثواهُم وبِئسَ وِردُ الوارِدینَ ، وبِئسَ الوِردُ المَورودُ ، وَالحَمدُ للّهِِ رَبِّ العالَمینَ ، وصَلَّی اللّهُ عَلَیکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ أنَا إلَی اللّهِ مِمَّن خالَفَکَ بَریءٌ ثَلاثا . ثُمَّ تَقومُ فَتَأتِی ابنَهُ عَلِیّا علیه السلام وهُوَ عِندَ رِجلَیهِ فَتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسولِ اللّهِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ عَلِیٍّ أمیرِ المُؤمِنینَ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ الحَسَنِ وَالحُسَینِ ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ خَدیجَهَ وفاطِمَهَ ، صَلَّی اللّهُ عَلَیکَ ، لَعَنَ اللّهُ مَن قَتَلَکَ تَقولُها ثَلاثا أنَا إلَی اللّهِ مِنهُم بَریءٌ ثَلاثا . ثُمَّ تَقومُ فَتُومِئُ بِیَدِکَ إلَی الشُّهَداءِ ، وتَقولُ : السَّلامُ عَلَیکُم ثَلاثا فُزتُم وَاللّهِ فُزتُم وَاللّهِ ، فَلَیتَ أنّی مَعَکُم فَأَفوزَ فَوزا عَظیما . ثُمَّ تَدورُ فَتَجعَلُ قَبرَ أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام بَینَ یَدَیکَ ، فَصَلِّ سِتَّ رَکَعاتٍ وقَد تَمَّت زِیارَتُکَ ، فَإِن شِئتَ فَانصَرِف . (9)

.

1- .من قوله «إنّی أحضر مجلس هؤلاء القوم» إلی هنا لم یرد فی تهذیب الأحکام .
2- .لم یرد من أوّل الروایه إلی هنا فی کتاب من لا یحضره الفقیه .
3- .فی المصادر الاُخری: «وَجهَهُ بِوَجهِکَ»، وهو الصحیح.
4- .اقْشَعَرَّت : أی تقبّضت وتجمّعت (النهایه : ج 4 ص 66 «قشعر») .
5- .الاختلاج : الحرکه والإضطراب (النهایه : ج 2 ص 60 «خلج») .
6- .کَلِبَ الدهر علی أهله : إذا ألحّ علیهم واشتدّ (النهایه : ج 4 ص 195 «کلب») .
7- .سَاخَ یسیخ : رسخ (القاموس المحیط : ج 1 ص 262 «ساخ») .
8- .فی کتاب من لا یحضره الفقیه : «لم تنصرکم» بدل «لم تستشهد» .
9- .الکافی : ج 4 ص 575 ح 2 ، تهذیب الأحکام : ج 6 ص 54 ح 131 ، کتاب من لا یحضره الفقیه : ج 2 ص 594 ح 3199 ، کامل الزیارات : ص 362 ح 618 ، بحار الأنوار : ج 101 ص 151 ح 3 .